شبکه برند شما بر مبنای چه ارزشی خلق شده است؟
در باب ارتباط برندسازی و شبکه، مقالاتی در سایت منتشر شده است. در این نوشته جهت روشن کردن اهمیتی که مفهوم شبکه ها در برندینگ دیجیتال در دو سه سال اخیر یافته اند، کمی توضیح خواهم داد.
برای شروع، کمی تاریخ بدانیم:
صنعت چاپ پیش از قرن پانزدهم میلادی در چین وجود داشت، اما کاری که دستگاه گوتنبرگ کرد ایجاد بخش اقتصادی و اجتماعی جدید بود. چرا دستگاه چاپ گوتنبرگ مسبب انقلابی دیگر شد؟
دلیل آن وجود شبکه و محتوایی بود که به صورت شبکه ای انتقال داده می شد. شبکه مومنانی که کتاب های مرتبط با اصلاحات دینی لوتر را انتقال دادند، شبکه دانشمندانی که کتاب های علمی و قضایای ریاضی را پخش کردند، شبکه تاجرانی که نقشه و اطلاعات بهره برداری از آسیا را به یکدیگر نشان دادند.
گونه شناسی شبکه ها: در قرن بیستم ریاضیدانان متوجه شدند که مهمترین سنجه برای تحلیل شبکه، مرکزیت است. بر اساس مرکزیت، سه گونه شبکه وجود دارد:
درجه محور : یعنی شبکه ای که مبنای آن، داشتن بیشترین رابطه با مرکز شبکه است. شبکه هایی که فقط تعداد زیادی را عضو می کنند ولی کیفیت اعضا اهمیت ندارد.
بینابینیت محور : یعنی شبکه ای که کیفیت روابط در آن مهم است. کسانی در این شبکه حضور دارند که مهم ترین روابط را دارند. مهم نیست چند نفر را می شناسید، مهم آن است که چه کسی را با چه کیفیتی می شناسید. معمولا شبکه های موفق علمی، تعداد کم ولی مستعد را عضو می کنند.
شبکه نزدیکی محور : بهترین روابط، یعنی کوتاه ترین فاصله و نزدیکی بیشتر با مرکز. کشف شبکه های مختلف و برنامه ریزی برای خلق و ارتباط با آنها در درون سازمان و بیرون آن، محور موضوع برندسازی و شبکه قرار گرفته است.
بازیگران شبکه، منابع شبکه و فعالیت های شبکه از شاخص های مهم شبکه روابط برندها هستند. بدون کنترل این سه عامل، مدیریت شبکه ممکن نیست.
یکی از راه های مدیریت حذفی شبکه، منزوی کردن افرادی است که شبیه شما فکر نمی کنند. تنها ماندن این افراد، آنها را وادار به سکوت یا ترک شبکه می کند. همان کاری که ارتش های سایبری با حمله و قبولاندن این حس که فرد در این عقیده تنها می باشد، به خوبی انجام می دهند. خلاف این روش، مدیریت جذبی شبکه است.
اگر شبکه ها با یکدیگر تعامل کنند، نتیجه آن، گسترش شبکه و وفاداری بیشتر مخاطبان است.
